BARKOD İLK NE ZAMAN ORTAYA ÇIKMIŞTIR?

Barkodlar, tanımlama, lojistik ve izlenebilirlik için önemli bir unsur olan kurumsal kimliğimizin bir parçası ve United Barcode Systems’in kuruluş esaslarıyla doğrudan bağlantılıdır. Barkodun tarihçesi:

Barkodun ortaya çıkışını çevreleyen bazı tartışmalar bulunmaktadır. Ortaya çıkışını demiryolu vagonlarını tanımlamaya yönelik bir sistemle ilişlilendiren teoriler bulunmaktadır. Bu teori dışında kökeninin 1920’lerin ortalarında Harvard’a dayandığından veya 1950’lerde iki Pennsylvania öğrencisinden bahseden teoriler de bulunmaktadır. Aynı şekilde günümüzde vazgeçilmez hale gelen bu aracın tanımladığı ilk ürün konusunda da fikir birliği yoktur.

SILVER VE WOODLAND: BARKODUN ATALARI?

Bu tanımlama sisteminin 1948’de Pennsylvania, ABD’de ortaya çıktığı konusunda da fikir birliği çoğunluktadır. Bernard Silver ve Norman Joseph Woodland, Philadelphia’daki Drexel Üniversitesinde okuyorlardı. Bir gün, yerel bir süpermarket zinciri olan Food Fair’in sahibi, envanter takibini optimize edecek bir çözüm bulma umuduyla üniversitenin dekanına başvurduğunu fark ettiler. Böylelikle iki öğrenci bu projeye dahil oldu.

Aylar sonra, ürünleri markalamak için floresan mürekkebi ve onları tanımlamak için ultraviyole ışığı kullanan bir sistem sundular. Fikir kötü değildi, fakat süpermarketlerin başkanı Samuel Friedland’ın umduğu kadar da basit değildi, bu da yöntemin başarılı olmadığı anlamına geliyordu.

       Norman Joseph Woodland (solda) ve Bernard Silver (sağda) 

Woodland daha sonra bu projeyi çok kişiselleştirir ve kendini tamamen mağazadaki ürünlerin bilgilerini kodlayacak bir sistemin geliştirilmesine adamak için okulu bırakıp Miami’de emekli olmaya kadar verir. Bir gün sahilde Mors kodu yazarken oynayan Norman’ın kumdaki bu noktaları ve çizgileri dikey olarak genişletmeye nasıl karar verdiğini ve ince çubukların, kalın çubukların ve boşlukların birleştirdiği ilk (Mors) barkodunu oluşturduğunu anlatan bir masal vardır. Daha sonra bu taslağı çizgileri dairesel ve eşmerkezli hale getirerek yeniden tasarlayacaktı, böylece ürün rafın neresine yerleştirilse yerleştirilsin dairesel barkod okunabilecekti.

   Woodland ve Silver patented patentli dairesel barkod

Bu gelişmeden sonra Silver ve Woodland tarafından 20 Ekim 1949’da patent siciline sunulan ve 7 Ekim 1952’de kabul edilen (2.612.994 kodlu) teklif ortaya çıktı: farklı kalınlıklarda eşmerkezli çizgilere sahip dairesel bir barkod. Bilgiyi okuma yöntemi karmaşık olduğundan ve süreci çok pahalı hale getirdiğinden, fikir hiçbir zaman uygulamaya konmadı. Sonunda patent Amerikan şirketi RCA’ya satıldı, Woodland IBM’de çalışmaya başladı ve Silver fikrinin uygulandığını göremeden öldü.

 

COLLINS, ALEXANDER VE STIETZ: BARKODUN DİĞER ATALARI

Bu sırada, 1950’li yıllarda, Pennsylvania Demiryolu için çalışan MIT öğrencisi David Collins, vagonları otomatik olarak tanımlamaya yönelik gizli bir ihtiyaç olduğunu öğrendi.

 

Çalışmalarının sonunda, GTE Silvanya’ya çalışmaya gitti ve burada bu gözlemi KarTrak’ı geliştiren Raymond Alexander ve Frank Stietz adlı iki mühendise aktardı; Kartrak; on basamaklı bir tanımlayıcı numarayı kodlayan, vagonların yan taraflarında bulunan renkli kırılma şeritleri olan barkod.
Bu genellikle ticari amaçlar için başarıyla kullanılan ilk barkod olarak kabul edilmektedir, ancak daha basit, daha spesifik ve nispeten başarılı bir yöntemdir. Sistem 1961 ve 1967 yılları arasında Boston ve Maine’de test edildi, ancak 1970’li yılların başında tüm ABD için standart haline gelmişken, ekonomik kriz demiryolu şirketlerinde bir iflas dalgasına neden oldu. Bu, tanımlama sürecinde vagon kirliliğinden kaynaklanan sorunlara eklendi ve o on yılın sonunda sürece format atılmasına yol açtı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kartrack’ın sistematiği

                 

LAURER: BARKODLARIN STANDARTLAŞTIRILMASI

1966 yılı ve süpermarketlerdeki alışveriş deneyimi korkunç bir durumdadır. Kasalar dolup taşıyor ve sadece aldıklarını ödemek için bekleyen sinirli insanların oluşturduğu uzun kuyruklar aslında alışılmadık bir durum değil. Bu noktada Ulusal Gıda Zincirleri Birliği (NAFC), kuyrukları hızlandırmak için evrensel bir etiketleme ve tarama sistemi geliştirmeyi teklif ettiler. Çözüm bulmak amacıyla on dört şirketin başvurduğu bir ihale düzenlediler. On dört şirketten biri olan RCA, iki Philadelphia öğrencisinin patentinin geliştirilmiş versiyonu Bull’s Eye adı altında ilk tur sunumlarını gerçekleştirdi. Ancak sunuma katılan diğer şirketlerden biri olan IBM, kendi sistemini geliştirmeye karar verdi. Proje Lideri George Laurer, halen şirkette çalışan Woodland’ın da yardımıyla çalışmaya başladı. Böylece, endüstri türüne göre farklı harflerle markalanabilen ve beş varyant ekledikleri orijinal dikdörtgen dikey çizgi fikrini benimsediler.

Temmuz 1972’de RCA, Cincinnati Kroger mağazasında 18 aylık bir deneme çalışmasına başladı. Barkodlar küçük yapışkan kağıt parçalarına basılıyor ve fiyat etiketleri bile birlikte elle bantlanıyordu. Yazıcılar mürekkep baskısını bulaştırmadan dairesel kodu yazdıramıyordu bu da çoğu yönde barkodun okunmasını imkansız hale getiriyordu. Bu sebep öne sürülerek kodun ciddi bir sorunu olduğu kanıtlanmıştı. Ancak IBM’de Laurer ve Woodland tarafından geliştirilen doğrusal kod, şeritler yönünde yazdırılmıştı, bu nedenle fazla mürekkep okunabilirliği etkilemeden kodu ‘daha uzun’ yapmaktaydı. 3 Nisan 1973’te IBM tasarımı NAFC standardı olarak seçildi.

26 Haziran 1974 saat 08:01’de Ohio’daki Marsh süpermarketinde, bir müşteri barkod okuyucu ile taranan ilk ürün olan bir paket Wrigley marka sakız satın aldı. Gerisini zaten biliyorsunuz...